Vrolijk Pasen!

Langzaam aan worden de weides hier steeds groener, neemt het aantal paardenbloemen drastisch toe wat een mooie gele gloed over de hellingen geeft en is ook op 1000 meter hoogte de eerste bloesem gespot! Tijd voor de lente, tijd voor Pasen :)

Waar in Nederland natuurlijk vooral 1e en 2e paasdag gevierd worden is goede vrijdag hier de échte feestdag. Mensen komen met de hele familie samen, steken de barbecue aan en grillen een goed stuk haas of lam en drinken wijn of zelfgestookte schnaps. Het zou het voorjaar van 2020 niet zijn als dit vlekkeloos verliep. Ook hier gaf het binnen de familie wat discussie of dit wel verstandig was. Zo besloten wij om op de schapen te passen en de laatste hand te leggen aan ons gelaste hekwerk. De moestuin werd met boerenhand en uit de losse pols afgerond. We zouden het zelf net iets anders afgewerkt hebben maar het resultaat is… tja, praktisch!

Na het melken van de schapen was het ‘Feierabend!’. De term die in het algemeen gebruikt wordt om de tijd na het werken aan te duiden werd nu vrolijker ingevuld door het assortiment aan schnaps op tafel te zetten. Rado probeerde Marloes heel dapper de baileys aan te smeren maar kwam er al snel achter dat we meer van het sterkere spul zijn. Met name de zelf gestookte honing-likeur en de Plümli (pruimen) vielen bij ons in de smaak, zeker in combinatie met het zelfgemaakte vanille-schapen-ijs. Met rood gekleurde wangen, zowel van de zon als van één van de weinig alcoholische versnaperingen in weken, keerde we terug naar onze verdieping en vielen wederom in een diepe slaap.

Op paaszaterdag was het beduidend rustiger in de bergen en besloten wij nog eens een tochtje te maken, weliswaar met stokken! Eerder waren we hier nogal kritisch over en het eerste stuk voelde dan ook tamelijk onnatuurlijk. Het zoeken van de juiste cadans bleek essentieel en zeker bij wat steilere stukken als ook in de sneeuw kwamen de stokken zeker van pas. Waar de temperaturen korte-broek-waardig zijn, zeker nadat je hier 100 meter omhoog geschokt bent, hebben we ons al meermaals vergist in de hoeveelheid sneeuw die hoger op nog ligt. Zeker aan de schaduwkant kan de sneeuw nog erg diep zijn, zo bewees Marloes door er met een volledige beenlengte in te zakken. In de zon uit de wind waren de sokken gelukkig zo weer droog!

Op Paasochtend hadden we een zeer bijzondere ‘Virtuele Paasbrunch!’. Aangezien iedereen tegenwoordig helemaal in het online contact zit, en ons gezin momenteel verspreid woont over 3 verschillende landen, was dit voor iedereen van familie de Kok een uitkomst! Sarah had voor ons een heerlijk Zwitsers paasbrood gebakken en samen met de verse eitjes om te klutsen en ons schapenyoghurtje was dit een perfect paasontbijt met goed gezelschap. Zo hebben ook wij nog een beetje het paasgevoel! We hopen dat dit bij jullie, ondanks het gesloten heuvelland en de reeds geldende restricties, ook lukt. Vrolijk Pasen!